تدوین مدل جامع برندسازی ابرشهرها (مورد مطالعاتی: ابر شهر تهران)

    اگر هدف ایجاد اقتصاد پایدار و توسعه متوازن شهری است، برندسازی شهری به‌ویژه در مقیاس ابرشهرها ضرورتی غیرقابل انکار است. با اذعان به عدم وجود مدل راهبردی جامع و متدولوژی اجرایی جهت برندسازی ابرشهرها، هدف اصلی این پژوهش، ارائه الگویی نوآورانه برای برندسازی ابرشهرها بر مبنای مطالعه موردی شهر تهران و با در نظر گرفتن ویژگی‌های منحصربه‌فرد ایرانی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه خبرگان و متخصصان دارای زمینه علمی مرتبط با برنامه‌ریزی شهری و برندسازی می‌باشند. در این پژوهش، با توجه به روش‌شناسی تئوری زمینه‌ای، ابتدا از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف (هدفمند) و سپس درروند تجزیه‌وتحلیل از روش نمونه‌گیری نظری برای گردآوری داده‌ها استفاده گردیده است. روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر روش‌های پیمایشی به‌ویژه مصاحبه‌های عمیق نیمه ساختاریافته می‌باشد. همچنین روش تجزیه‌وتحلیل این پژوهش، تئوری زمینه‌ای مبتنی بر رهیافت نظام‌مند استرائوس و کوربین جهت کدگذاری و دسته‌بندی مفاهیم می‌باشد. در این راستا، از نرم‌افزار 16 SPSS جهت تحلیل داده‌های دموگرافیک کمی و همچنین نرم‌افزار MAXQDA 12 جهت مدیریت و سازمان‌دهی داده‌های کیفی استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از ارائه مدل جامع برندسازی ابرشهرها و تبیین ابعاد و متغیرهای کلیدی با رویکرد بومی می‌باشد.